معرفی رمان جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی

جای خالی سلوچ رمانی رئالیستی از محمود دولت آبادی است.

داستان کتاب

این رمان نثری ساده و روان دارد و توصیفات کتاب آنقدر پر رنگ و قوی است که انگار شما هم دارید با آنها زندگی میکنید.
جای خالی سلوچ داستان یک خانواده از اهالی روستای کویری زمینج است. خانواده ای فقیر که باید با مشکلات زیادی دسته پنجه نرم کنند و هر یک از اعضای خانواده به نسبت خود برای بهتر شدن اوضاع تلاش میکند.

برخلاف آنچه که از اسم کتاب بر می آید شخصیت اصلی داستان مرگان نلم دارد، زنی روستایی که یک روز ناگهان متوجه می شود که همسرش، سلوچ او و بچه هایشان عباس، ابراو و هاجر را با تمام مشکلات و فقرشان تنها گذاشته و بدون هیچ نشانی ترکشان کرده است و او به یکباره سرپرست خانواده میشود.

زندگی این خانواده را علاوه بر مشکلات مالیپ، درگیری های بین عباس و ابراو و خودخواهی های عباس نیز سخت تر میکند. احساسات و مشکلات مرگان، روح سرکش پسران سلوچ و درد های هاجر از زندگی که خودش در ساخت آن هیچ نقشی ندارد با چنان جذابیت و قلم توانایی توصیف شده که هر خواننده ای را به خود جذب میکند.
از طرفي بزرگان روستا تصميم مي گيرند به بهانه کاشتن پسته، تكه زميني كه سلوچ و ساير آفتاب نشين ها از آن روزي مي گيرند و نامش «خدازمين» است را از دست مرگان و بقيه در آورند و همه را راضي مي كنند جز مرگان و براي اينكه مشكل را حل كنند نقشه هایی برای هر یک از اعضای این خانواده می کشند که در متن داستان میخوانید.

همچنین در ادامه داستان عباس به خاطر خودخواهی ها و خود رایی هایی که دارد دچار مشکلات جدیدی نیز می شود و به طور کلی مسیر زندگیش را تغییر میدهد.
در انتهای داستان مرگان و ابراو بهترین راه را برای داشتن روز های بهتر انتخاب میکنند

این کتاب در حقیقت بیشتر سعی می‌کند تقدیرِ زندگیِ زنانی همچون مرگان را نشان دهد که در جای جایِ ایران حضور دارند و پا به‌ پای مردان کارهای دشوار و سخت انجام می‌دهند و در سخت‌کوشی چیزی از مردان کم ندارند؛ زنانی که در تمامِ عمر حتی یک روز هم رنگِ خوشی را نمی‌بینند امّا خم به ابرو نمی‌آورند و با وجودِ همه اتفاقاتی که ممکن است ده‌ها مرد را از پا بیندازد، با تمام وجود برای خود و خانواده شان می‌جنگند.

محمود دولت آبادی در قسمتی از کتاب شخصیتی مرگان را اینطور توصیف میکند:

خوش خلقی او را باید از چاپلوسی جدا می کردند. روی گشاده ی مرگان در کار، نه برای خوشایند صاحب کار، بلکه برای به زانو درآوردن کار بود. مرگان این را یاد گرفته بود که اگر دلمرده و افسرده به کار نزدیک بشود، به زانو در خواهد آمد و کار بر او سوار خواهد گشت. پس با روی گشاده و دل باز به کار می پیچید. طبعا کار چنین است که می خواهد تو را زمین بزند، از پا درآورد. این تو هستی که نباید پا بخوری، نباید از پا دربیایی و مرگان نمی خواست خود را ذلیل کار ببیند. مرگان کار را درو می کرد.

بسیاری از منتقدان «جای خالی سلوچ» را بهترین اثر دولت آبادی می‌دانند.

برای خرید کتاب رمان جای خالی سلوچ نوشته محمود دولت آبادی کلیک کنید